مبدل پوشی چیست؟

مبدل پوشی یکی از انحرافات جنسی محسوب می‌شود که عبارت است از تخیلات یا امیال جنسی برای پوشیدن لباس جنس مخالف به عنوان روشی برای برانگیختگی جنسی که همراه خودارضایی یا مقاربت انجام می گیرد. به این معنا که فرد با پوشیدن لباس جنس مخالف است که به هیجان و لذت جنسی دست پیدا می‌کند.

 

پوشیدن لباسجنسمخالف به خودیِ خود، اختلال محسوب نمیشود، اما در صورت وجود دو شرط زیر اختلال میباشد:

1-تحریک جنسی مداوم و قوی به شکل فانتزی ، تمایل یا رفتار جنسی به دلیل استفاده از پوشیدن لباس جنس مخالف در یک دوره زمانی حداقل ۶ ماهه وجود داشته باشد.

2-این مساله سبب آشفتگی در فرد یا اختلال در عملکرد روزانه او شود.

 

مبدل پوشی از سنین کودکی و نوجوانی شروع می‌شود. در مردان بسیار شایع‌تر از زنان دیده می‌شود. این مردها ظاهری کاملا مردانه دارند. این تمایل ممکن است دائمی باشد یا به شکل نوسانی در مجموعه ای از اپیزودهای زمانی رخ بدهد.

 

مبدل پوشی می‌تواند شامل پوشیدن تنها یک تکه لباس که تداعی کننده جنس مخالف است_باشد یا شامل پوشیدن یک دست لباس کامل همراه با آرایش مو و صورت باشد. این افراد علاقمند به جنس مخالف هستند(  همجنس‌گرا نیستند)، اما با  فانتزی پوشیدن یک یا چند تکه لباس جنس مخالف  دچار برانگیختگی جنسی شدید می‌شوند.

 

معمولا این افراد همزمان از اضطراب و افسردگی، احساس گناه و شرم ، رنج می‌برند؛ چون نسبت به انجام این کار حس اجبار دارند. این احساسات می تواند ناشی از نگرانی در مورد عدم تایید از طرف پارتنرشان و پیامدهای منفی در حوزه عملکردی شان باشد.

 

پسر یا دختری که این مشکل را دارد، در صورت عدم حمایت خانواده، ممکن است دچار مشکلات عدیده، از جمله سواستفاده جنسی قرار بگیرد.

در این اختلال، فرد مبتلا لباس جنس مخالف را می‌پوشد تا ظاهر جنس مخالف را پیدا کند و حس کند متعلق به آن جنس است. اما معمولا پس از ارگاسم و فروکش کردن برانگیختگی جنسی، فرد تمایل قوی برای تعویض لباس های نامتناسبش پیدا میکند.

 

هیچ علت خاصی تا به حال برای این اختلال پیدا نشده است. برخی معتقدند این اختلال ممکن است به این دلیل ایجاد شده باشد که مادر  در دوره کودکی ؛ به دلیل خشم نسبت به مردها یا خشم نسبت به این واقعیت که دوست داشته صاحب دختر شود؛ به تن پسر خود لباس های دخترانه پوشانده باشد و از این طریق سبب  اختلال جنسیتی کودک گردد.

گاهی در کودکی، پوشیدن لباس جنس مخالف سبب هیجان می‌شود که ممکن است بعد از بلوغ این هیجان، تبدیل به هیجان جنسی شده و همین مساله موجب تقویت این  رفتار گردد. در واقع  لذتی که از پوشیدن لباس جنس مخالف حاصل میشود و سبب تکرار آن می‌گردد در ناخودآگاه فرد قرار دارد.

 

تشخیص این اختلال تنها با گرفتن تاریخچه و مصاحبه حضوری امکان پذیر است. معمولا این افراد توسط یکی از والدین یا پارتنر خود به نزد پزشک آورده می‌شوند.

 

 مواردی که بیمار مراجعه میکند:

 

-وقتی به دلایلی نمی‌تواند لباس جنس مخالف را بپوشد و تحت دسترس قرار گرفته باشد.

-مواردی که پوشیدن لباس جنس مخالف سبب اختلال در زندگی روزمره اش شده باشد.

-گاهی فرد مبتلا به علت اختلالات همراه ( افسردگی، اضطراب، مصرف مواد، بیقراری جنسیتی) مراجعه میکند.

روشهای درمانی (روان درمانی) مبتنی بر این اصل قرار دارد که بیمار بیاموزد تا به محرکهای پذیرفته شده معمول، پاسخ جنسی دهد.(تغییر ارگاسم)

روش دیگری که به کاربرده میشود روش "درمان با ایجاد بیزاری" است که در آن از تقویت منفی برای فرو نشاندن رفتار نا متناسب استفاده میشود.

البته معمولا روشهای درمانی گفته شده، کمتر موفقیت آمیز می باشند و در کل پیش آگهی این اختلال خوب نیست؛ چرا که بیشتر این افراد تمایلی به تغییر ندارند. غالبا حتی، در مواردی که، شرط ادامه ازدواج؛ درمان پارتنر مبتلا باشد، باز هم درمان چندان موفقیت آمیز نیست.

 

با توجه به اینکه بسیاری از این افراد، علیرغم بیماری  قادر به ادامه زندگی نرمال هستند و این مشکل را تنها در حوزه حریم خصوصی خود دارند، برخی روانشناسان و روانپزشکان معتقدند بهتر است تمرکز روی تشویق بیشتر برای پذیرش اجتماعی فرد باشد تا درمان اختلال.

در بین داروها، از مدروکسی پروژسترون، سیپروترون استات  و فلوکستین برای درمان این اختلال  استفاده شده است.

نظرات کاربران
 
 
   
دکتر مهدی قاسمی

دکتر مهدی قاسمی

دکتر مهدی قاسمی روانپزشک و رواندرمانگر تحلیلی