تجربه کاری من و بیشتر همکارانم در مورد اختلالات روانپزشکی ،به خصوص اختلال دوقطبی نشان میدهد که بیمار و سایر افراد خانواده او ،همواره نگرانی ها و سوالاتی در مورد این اختلال دارند که ممکن است آنها را آزار دهد. سوالاتی از قبیل:
آیا این بیماری بهبود می یابد؟ آیا " من" به عنوان والد، مقصر شروع و یا عود بیماری هستم؟ آیا بیمار توانایی غلبه بر این بیماری را دارد؟( به عبارت دیگر " آیا خودش باید بخواهد تا خوب شود!؟) من به عنوان یک عضو خانواده چه کمکی در روند بهبودی بیمار میتوانم داشته ...