سگی که تمام معادلات بیماری اتیسم را بهم ریخت
پسربچه‌اي اوتيسمي در ژاپن که اجازه نمي‌دهد کسي لمس يا بغلش کند، با يک سگ دوست شده است.
این کودک دو سال در صف بوده تا يکي از اين سگ‌هاي تربيت‌شده در يک مرکز توان‌بخشي در ايالت اوهايو آمريکا خالي شود.
مادر او، عکسي از پسرش منتشر کرده که دراز کشيده و سرش را به تورنادو، سگ تربيت‌شده، تکيه داده است.
او زير اين عکس نوشته است: “مي‌بينيد؟ هيچ‌وقت چنين حسي نداشته‌ام. اين صورت مادري است که مي‌بيند بچه‌اش – که نمي‌تواند بغلش کند، بشوردش، لباس تنش کند، بفشاردش يا نوازشش کند – آسوده و به اختيار خودش به سگي لم داده. اين صورت مادري است که بارها ديده پسرش نمي‌تواند با هيچ بچه‌اي توي حياط دوست شود يا ارتباط برقرار کند. هر دوستي. هر ارتباطي. اين مادر ماه‌ها هر شب کنار پسرش نشسته، و پسر گريه کرده چون هر کار مي‌کند، هر چقدر در کلاس‌هاي اوتيسم‌اش تلاش مي‌کند، نمي‌تواند با کسي بيرون خانواده ارتباط برقرار کند. اين تلاش‌ها و کلاس‌ها در دنياي واقعي برايش ثمري ندارد. اما همين مادر حالا پشت سر پسرش نشسته، و در سکوت اين لحظه را زندگي مي‌کند، نفس‌اش در سينه حبس شده، نمي‌داند چه بگويد. هر کار تا حالا براي پسرم کرده‌ايم به اين يک لحظه مي‌ارزد، همه تشخيص‌ها، همه مؤسسه‌ها، هر يک دلاري که خرج کرديم، هر فرمي که پر کرديم، هر جلسه مدرسه که رفتيم، هر قطره اشکي که ريختيم، هر گامي که پيش رفتيم و هر گامي که عقب برگشتيم. حتي همه کارهاي نکرده در آينده نامعلوم. به خاطر بودن پسرم احساس مي‌کنم همه چيز درست مي‌شود. به عنوان يک مادر، بارها پسرم را در موقعيت‌هاي دشوار ديده‌ام و بارها گريسته‌ام. اما ديروز براي اولين بار به دليلي ديگر گريه کردم. حس غيرقابل‌وصفي بود.”
کودکان اوتيسمي لمس شدن يا بغل شدن را مثل ديگران تجربه نمي‌کنند. گاه اين برخوردهاي عادي برايشان آزارنده و دردناک است.