شک نیست که نیل به هدفهای مشترک و كارامدى اجتماعی تا حدی مستلزم انتزاع شخصیت و ساده کردن روابط است.
پیچدگی زندگی روزمره چنان است که به مردم مجال تأمل در صفات و خصایص کسانی که فقط برای مدت کوتاه و به منظوری خاص با آنان مربوط می شوند نمی دهد. ولی کار این انتزاع چنان به افراط رسیده که روابط انسانها در اجتماعات بزرگ بیشتر به ارتباط قطعات مختلف یک ماشین شبیه شده و علی رغم همه ی پیشرفتهای اقتصادی ومادی، سلامت روان افراد جامعه را به مخاطره انداخته است و به تدریج اساس ایمنی و نیکبختی و عقل و محبت را تهدید می کند.
اریک فرم