نوجوانی و سفر
نوجوانان را در انتخاب مقصد سفر شریک کنید، تا آنها همکاری و همیاری بیشتری با شما در طول سفر داشته باشند. اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنند و اینکه نظر آنها در کنار نظر سایر اعضا بزرگتر خانواده شنیده می شود، به رشد روانی آنها کمک می کند.
سعی کنید در طول سفر به فرزندان خود بیاموزید مقصد، هدف نیست بلکه خود سفر ارزشمند و مسیر هم لذت بخش. (چرا که زندگی همچون سفری است که تا پایان در مسیر می مانیم)
نقشه مسیر را به نوجوان خود بسپارید و از او بخواهید از روی نقشه شما را راهنمایی کند تا به مقصد برسید. از او بخواهید راههای گوناگون رسیدن به مقصد را بررسی کند و بهترین راه را با توجه به برنامه سفر پیشنهاد دهد ( با اشتباهات کوچک آنها همراهی کنید، حتی اگر مسیر را از قبل می دانید، چند ساعت تاَخیر به درسی که به فرزندتان می دهید می ارزد)
او احساس ارزشمندی و قابل اعتماد بودن می کند. چون شما تعیین مسیر را به او سپرده اید.
بررسی راههای مختلف و در نظر گرفتن مزایا و معایب آن مهارت حل مسئله را در نوجوانان تقویت می کند.
فرزندان نوجوان خود را مسوءل عکاسی در طول سفر قرار دهید. با این کار تمرکز باریک و گزینشی را به آنها آموزش می دهید . نماهای جدید را برای عکاسی به او نشان دهید و سعی کنید از نگاه کلیشه ای و غالب خارج شود.
او را تشویق کنید از مظاهر فرهنگی مردمان دیگر عکاسی کند. این کار باعث آشنایی او با فرهنگ های کوناگون می شود، و نگاه متفاوت او را به دنیا تقویت می کند.
در اینجا نوجوان شما از خود خواهد پرسید: (( من اگر توانسم این کارها را در سفر انجام دهم، دیگر چه کاری از دستم بر می آید؟ )) این سوال دو وجه دارد یک وجه آن مربوط به زندگیِ آینده اوست که پاسخ آن را خودش خواهد یافت. وجه دیگر سوال مربوط به اکنون و سفر است…((دیگر چه کاری در سفر می توانم انجام دهم؟))
پاسخ این سوال هرچه باشد باعث کمک و همراهی بیشتر نوجوان با شما و افزایش لذت سفر می شود.
اینکه فرزندان شما درک قوی از آنچه می خواهند باشند و آنچه دوست دارند انجام دهند، به دست می آورند، باعث احساس کنجکاوی و تلاش برای پیدا کردن معنای زندگی خویش می شود.
فرصت_سفر: در سفر به دلیل شرایط خاص تمام اعضاء خانواده مدت بیشتری را در کنار هم می گذرانند. در سفر اتاقی وجود نداره که همه در اتاق خویش باشند و مشغول. لذا شما فرصت خواهید داشت کارهایی را به صورت MP3 انجام دهید. اگرچه روش قابل توصیه ای نیست ولی فعلا کمک می کند تا از فرصت استفاده کنید.
باید در سفر آمادگی داشته باشید با موضوعات تازه (البته از نظر شما ) مواجه شوید. ممکن است پسر جوان شما مدتی غیب شود و وقتی برمی گردد احساس کنید بوی سیگار می دهد، یا دختر نوجوان شما گاهی اوقات طوری با #تلفن_همراه صحبت می کند که گویی نمی خواهد شما از مکالمه او سر در بیاورید.
آرام باشید، بله پسر شما سیگار می کشد و دختر شما ممکن است روابطی داشته باشد که شما با آن موافق نیستید. ولی به خاطر داشته باشید شما باید از فرصت سفر استفاده کنید، نه اینکه آن را خراب کنید.
سفر فرصت خوبی است تا شما بیشتر به #نوجوان خود نزدیک شوید. به خاطر داشته باشید او یک شبِ سیگاری نشده ولی این شما هستید که به دلیل گرفتاریهای روزمره یک شبِ متوجه موضوع شده اید.
اگر مشکلاتی در رفتار نوجوان خود دیدید، مطمئن باشید بدترین جا برای تربیت و اصلاح آنها سفر است.
سفر غنیمتی است برای تجربه کردن و آموختن نه نصیحت کردن و شکایت شنیدن. نصیحت ها را برای بعد از سفر نگه دارید.
کشف_کنید: دفترچه های راهنمایی که ابتدای هر شهر به شما می دهند را دور بیاندازید.آنها تلاش می کنند به شما تکلیف کنند از چه چیزی لذت ببرید و چه چیزی اهمیت بیشتری دارد. خلاقیت شما را از درک فلسفه ی سفر تحت تاثیر قرار می دهند. هیچ لزومی ندارد فرزند شما از بنایی که به توصیه فلان سازمان گردشگری بی بدیل است، خوشش بیاید. از نوجوانتان بپرسید چه چیزی را ترجیح می دهد در سفر ببیند.
از او بخواهید با استفاده از تلفن همراهش (همون که همه اش از دستش شاکی هستید) مکان های دیدینی شهر را پیدا کند و آنچه دوست دارد ببیند مشخص کند.
مقداری از مسئولیت سفر را به او واگذار کنید. از جمله پیدا کردن مکان های دیدینی. مسولیت برآمده از قدرت است و شما با این کار به او نشان می دهید که مقداری از قدرت خود را به او واگذار کرده اید. که باعث استحکام رابطه شما خواهد شد، که بعد از سفر به آن نیاز خواهید داشت (در قضیه سیگار و ...)
تنها عاملی که می تواند فرزند شما را زمانی که تنهاست کنترل کند، قدرت و استحکام رابطه شما با اوست.
با نوجوانتان قرار بگذارید و زمانی را با هم بگذرانید مثلا با هم ناهار بخورید. (البته به دور از نصیحت و انتقاد). این موضوع باعث بهبود رابطه ی بین شما خواهد شد.