آیا داروی اعصاب برایم ضرر دارد؟
کودک علائم مشخص اختلال بیش فعالی کم توجهی را دارد. پس از توضیحات لازم، دارو را می نویسم. مادر با نگرانی می‌گوید:"دارو برای بچه ام ضرر ندارد؟ پدرش هم رضایت نمیدهد او دارو بخورد"
مشکلات بین فردی فراوان، خودزنی های مکرر، پرخاشگری‌های شدید علت مراجعه‌اش میباشد. پس از گرفتن شرح حال و توضیحات آموزشی، به او میگویم که نیاز به دارو در کنار جلسات مشاوره دارد. می‌گوید:" شنیدم داروهای اعصاب، اعتیاد می‌آورند"
تمام روانپزشکان تقریبا هر روزه با این دست نگرانی‌ها و مقاومت‌ها در برابر مصرف دارو، از جانب مراجعین خود مواجهند. اما واقعیت ماجرا چیست؟
تمامی داروها، عوارض دارویی مختلفی دارند که داروهای اعصابوروان از آن مستثنی نیستند. اما این مسئله به این معنا نیست که در صورت مصرف هر دارویی حتما تمام عوارض آن در مصرف کننده ظاهر میشود. برخی عوارض شایع‌تر و برخی نادر می‌باشند. برخی عوارض کم اهمیت (به این معنی که یا با ادامه دادن دارو، از بین می‌روند یا میتوان برای رفع آن از داروی دیگری استفاده کرد) و برخی عوارض مهم و پر ریسک (به این معنا که باشروع آنها بایستی دارو قطع شود) میباشد.
بهترین کار این است که در صورت هر گونه مشکلی پس از مصرف دارو که احتمال می‌دهید عارضه دارویی باشد با پزشک خود مشورت کنید. آنها در این زمینه آموزش علمی دیده‌اند.
آیا داروهای اعصاب و روان اعتیاد آورند؟
خیر. اکثر اوقات مراجع قبل از اتمام دوره درمانی، داروهای خود را قطع میکند و این منجر به بازگشت علائم میشود و چنین به نظر می‌رسد که فرد به دارو عادت کرده!
یکی از مسائل مهم در اختلالات روانپزشکی این است که مدت درمان؛ چند ماه و یا چند سال طول می‌کشد. حتی گاهی در مواردی (مثل اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنی) لازم است فرد تا آخر عمر دارو بخورد. آیا این به معنی اعتیاد به دارو است؟ آیا فرد دیابتی یا مبتلا به بیماری قلب یا فشار خون (که بایستی برای کنترل بیماری، به طور مداوم دارو مصرف کند) را نیز معتاد به دارو میدانیم؟!
بنابراین توصیه میشود پس از انتخاب روانپزشک خود، به توصیه های درمانی وی اطمینان نمایید. مطمئن باشید هیچ پزشکی در هیچ کجای دنیا نمیخواهد بیمارش دچار رنج مضاعف شود.