روان درمانی تحلیلی چیست؟
روان درمانی تحلیلی نوعی صحبت درمانی ست.
بخشی از احساسات، خاطرات، تعارضات و شیوه های ارتباطی افراد با دیگران میتواند ناخودآگاه باشد و باعث بروز مشکلاتی در افکار و رفتار شود.
افکار و احساسات ناخودآگاه از دوران کودکی بوجود می آید. انسان افکار، احساسات و فانتزیهای خود را خارج از آگاهی نگه میدارد چون آگاهی از آنها خطر برآشفته کردن او را به همراه دارد. ممکن است ترسناک، شرم آور و ناراحت کننده باشد. بنابراین بصورت ناخودآگاه در می آیند ولی از بین نمیروند بلکه پرانرژی و متمایل به رسیدن به سطح آگاهی هستند.
هدف رواندرمانی تحلیلی این است که بفهمد زیر سطح چه چیزی قرار دارد یعنی بفهمد در ناخودآگاه چه خبر است. آگاه کردن افراد از آنچه در ناخودآگاهشان می گذرد مفید است.
رابطه بین رواندرمانگر تحلیلی و بیمار محیط امنی را بوجود میآورد که در آن بیماران می توانند در مورد مشکلات خود حرف بزنند، خودشان را بهتر بشناسند، روابطشان با دیگران را بهتر بشناسند. ذات رابطه درمانی در رواندرمانی تحلیلی باعث تغییر فرد میشود.
هدف رواندرمانی تحلیلی کمک به افراد برای تغییر عادتها و شناخت تاثیر افکار و احساسات ناخودآگاه و کمک به پیدا کردن معنای زندگی است.
روان درمانی تحلیلی چگونه کار میکند؟
یکی از کارهای رواندرمانی تحلیلی خودآگاه کردن ناخودآگاه است.
صحبت کردن آزادانه میتواند افکار و احساسات ناخودآگاه را به سطح آورد. آگاه شدن از این افکار و احساسات اثر درمانی دارد. مثال آن در پزشکی مثل دمل چرکی است که حتی اگر زیر پوست پنهان شده باشد دردناک است. پاکسازی آن علایم را بهبود میدهد. بنابراین تخلیه هیجانی هم مفید است.
همه ما تجربه کردیم که وقتی بتوانیم در مورد موضوع ترسناکی صحبت کنیم ، کمتر از آن میترسیم. صحبت کردن در مورد مشکلاتمان از بزرگتر شدن و ترسناکتر شدن آن جلوگیری میکند.
شناخت بهتر خود باعث تصمیمات بهتر میشود.
اگر احساسات و افکار ما ناخودآگاه باشند قادر به کنترل آنها نخواهیم بود. کلمات وسیله نقلیه افکار و احساسات از ذهن ناخودآگاه به ذهن خودآگاه هستند. با صحبت آزادانه در مورد احساس و فکر میتوانیم کلمه مناسب برای آن پیدا کنیم، آن را بررسی کنیم و درک کاملتری از خودمان داشته باشیم. در نتیجه به یک تجربه "آهان، فهمیدم" دست پیدا میکنیم که اضطراب را کاهش میدهد.
درمانگر تحلیلی به تسهیل این فرآیند کمک میکند.
گروه روانپزشکی دکتر مهدی قاسمی