تمام افکار، نگرشها ، خیال ها و هیجانات نامناسبی" که احیای گذشته هستند و مراجع ممکن است آنها را در ارتباط با روانکاو نشان دهد (خواه نسبت به آنها هوشیار باشد یا نه) را در بر می گیرد؛ این می تواند شامل موضوعاتی نظیر اضطراب های «غیر منطقی» اولیه فرد درباره آمدن به درمان و نگرش های خاصی باشد که بخشی از ساختار شخصیت او را شکل می دهند و خود را نسبت به روانکاو نشان میدهند؛