سرطان دارای عوارض جسمی و روانشناختی متعددی میباشدآگاهی از سرطان از لحاظ روانشناختی برای بیمار و اطرافیان پدیدهای ترسناک و مساوی با مرگ است. با سایت دکتر قاسمی همراه باشید.
سرطان سینه چیست؟
روبان صورتی نماد تلاش برای اطلاعرسانی درباره بیماری سرطان سینه و حمایت از این بیماران است. از متداولترين بيماري در ميان خانمها يعني سرطان سینه است. شب اول ماه اکتبر (ماه جاری میلادی) که به عنوان ماه جهانی اطلاعرسانی درباره سرطان سینه انتخاب شده، اگر در شهرهای بزرگ دنیا باشید، خواهید دید که فروشگاهها و حتی برخی از ساختمانهای معروف صورتی رنگ شدهاند. حتی در فروشگاههادر کنار اجناس مورد نیاز مردم یک روبان صورتی به چشم میخورد. خلق روبان صورتی ابتکار شارلوت هایلی بود اما واقعیت این است که در سال ۱۹۹۲ میلادی زنی به نام شارلوت هایلی که خود از سرطان سینه رنج میبرد مفهوم روبان صورتی رنگ را با هدف اطلاعرسانی عمومی درباره این بیماری معرفی کرد. تا جایی که پیام او در نهایت اعتبار جهانی پیدا کرد.
اکنون بیش از ۳۰ کشور مختلف در پنج قاره جهان از آن در جهت یاری رساندن به بیماران سرطانی بهره میبرند.
امروزه با درک صحیحتری که از این بیماری به دست آمده، درمانهای مختلفی مانند شیمی درمانی و هورمون درمانی برای کنترل این بیماری به کار میرود و درصد بهبود بیماران مبتلا به سرطان سینه به میزان چشمگیری افزایش یافته است. از هر هشت زن، يك نفر در طول عمر خود به سرطان سينه مبتلا ميشود. اين سرطان گرچه در صورت به موقع درمان نشدن، مشكلات زيادي را براي بيمار و خانواده او ايجاد ميكند، اما در صورت تشخيص زودرس و اقدام سريع به خوبي قابلدرمان است.
سرطان سینه در مردان هم ممكن است رخ بدهد، اما بروز آن نادر است. سرطان معمولا در زنان بالاي ۵۰ سال ايجاد ميشود، اما زنان جوانتر نيز مصون نيستند. برخي گزارشها سن بروز سرطان سينه در ايران را ۵ سال پايينتر از معيارهاي جهاني دانستهاند. در ايران هم سرطان سينه يكي از شايعترين بيماريها در ميان خانمهاست و سالانه 7 هزار زن ايراني به اين سرطان مبتلا ميشوند. در سرطان سينه، مبتلايان شانس بالايي براي زنده ماندن دارند و پس از درمان، احتمال بازگشت و عود مجدد بيماري وجود دارد. بنابراين بيماران مبتلا به سرطان سينه بايد تحتنظر پزشك معالج قرار داشته باشند.
عواملی که احتمال سرطان سینه را افزایش میدهند
سابقه فاميلي احتمال ابتلا به سرطان سينه را پنج برابر افزايش ميدهد، از اين رو پيشگيري از اين سرطان بسيار حائز اهميت است تا اين بيماري در مراحل ابتدايي تشخيص داده شود. نازايي و عدم شيردهي زنان از عوامل ابتلا به سرطان سينه به شمار ميرود، عوامل دیگری نظیر سيگار و مصرف مشروبات الكلي، چاقي و مصرف غذاهاي چرب و شيرين و عدم تحرك كافي از مهمترين عوامل خطرزا در بروز سرطان پستان می باشند.
افزايش وزن غيرطبيعي و مصرف تركيبات هورموني زنانه به صورت غيرعلمي نيز از عوامل مؤثر در ابتلا به اين سرطان محسوب ميشود. همچنين سقط جنين غيرطبي از عوامل مؤثر در ابتلا به سرطان سينه محسوب ميشود. سن بالا، اولين حاملگي بالاي 30 سال، قاعدگي زير 12 سال، يائسگي بالاي 55 سال، و هورموندرماني بعد از يائسگي از عوامل خطر در ابتلا به سرطان سينه هستند.
علائم سرطان سینه
درد، التهاب، تورم، قرمزي و فرورفتگي نوك سينه از علائم شايع سرطان سينه به شمار ميرود.
پیشگیری از این سرطان سینه
مراجعه دورهاي به پزشك و همچنين آموزش معاينه توسط خود شخص از جمله راهكارهايي است كه براي پيشگيري از اين سرطان يا درمان بهموقع آن مدنظر قرار ميگيرد.
ابعاد روانشناختی سرطان
آگاهی از اینکه مبتلا به سرطان شده اید ،قطعاً شوک ناگهانی و بزرگی است و تآثیرات عمیقی بر روی بیمار و اطرافیان بیمار خواهد گذاشت. سرطان دارای عوارض جسمی و روانشناختی متعددی میباشد که خود فرد مبتلا و اطرافیان وی را حین و پس از اتمام درمان مبتلا میسازد از جمله آنها میتوان مشکلات شایعی چون افسردگی، اضطراب، ناامیدی، غم، خشم، احساس ترس از مرگ، احساس گناه، اختلالات خلقی و اختلالات سوء مصرف مواد و سلامت روان پایینتر را نام برد .
تغییر در شیوه تفکر
طرز فکر خود راجع به اینکه سرطان مساویست با مرگ را تغییر دهید، تسلیم نشوید. ولی آگاهی و دید واقع گرایانه نسبت به تغییر وضعیت مالی، فیزیکی و اجتماعی در طول درمان ضروری است. تغییرات ظاهری مثل ریزش موها و از دست دادن وزن تآثیر زیادی بر روی عزت نفس بیمار دارد. تغییرات فیزیکی بعد از درمان، مثل خستگی شدید، تهوع و ضعف باعث ایجاد احساس ترس از درد و مرگ در بیمار میشود. مشکل در تطبیق دادن خود با بیماری، کنارهگیری از اجتماع و خانواده، مشکل در تصمیمگیری راجع به شیوههای درمان، نگرانی در ارتباط با کیفیت زندگی، مشکل در پذیرش تغییر شیوه نگهداری، نگرانی مالی، نگرانی راجع به شغل و موقعیت اجتماعی، نگرانی از مرگ و پایان زندگی. مراقبتهای روانشناختی سرطان در بیماران سرطانی طبیعی و ضروری است و جزئی از فرآیند درمان محسوب می شود که باعث ایجاد احساس آرامش، کاهش میزان افسردگی، اضطراب و خشم و در نهایت لذت بردن از زندگی در بیمار شود.