پرسه در زندگی

همه‌ی ما با افرادی روبه‌رو شده‌ایم که با غرور می‌گویند: «ما همواره حرف دل‌مان را بر زبان می‌آوریم. «یا» همواره حقیقت را می‌گوییم.» چنین گفته‌هایی علائم هشدار دهنده‌اند؛ زیرا کسی‌که همواره می‌خواهد صادق باشد، از مسئولیت‌ خود به عنوان هم‌نوع کناره‌گیری می‌کند.

آنها کار خود را ساده می‌کنند، زیرا عرفی ثابت را برای خود برگزیده‌اند که بر اساس آن عمل می‌کنند، در حالی‌که دنیای اطراف‌شان کاملاً از بابت حقیقت‌گویی‌شان در خطر قرار می‌گیرد.

زندگی آن‌قدر ساده نیست که در تمامی مواقع فکر خود را بر زبان آوریم یا آن‌که هر آن‌چه واقعیت است بگوییم. صداقت ارزشی ایده‌آل هم برای ما هم برای دیگران است که برایش تلاش می‌کنیم، اما فرد نامهربان می‌تواند از بیان حقیقت همچون سلاحی استفاده کند.