در واقع فانتزی های عاشقانه باورهایی نادرست هستند که بسیاری از ما درباره عشق داریم. این افسانه ها عملاً بی ضرر نیست و مانع انتخاب هوشمندانه ما در موقع ازدواج می شود:
حتماً باید یک رابطه عاشقانه داشت
خیلی از جوان ها، به خصوص دختران، وقتی که از یک سن خاص بالاتر می روند، فکر می کنند باید به هر دری بزنند تا ابتدا یک رابطه عاشقانه داشته باشند و بعد ازدواج کنند. به نظر آن ها حتی یک ازدواج ناموفق که از این رابطه ناشی شده باشد، از ازدواج بدون عشق یا تجرد بهتر است. در اینکه رابطه عاشقانه در یک ازدواج موفق مهم است شکی نیست، اما روابط عاشقانه به تنهایی نمی تواند فرد را در زندگی مشترک به موفقیت و رضایت برساند.
عشق کافی است
« عشق هرگز کافی نیست » خیلی از جوان ها فکر می کنند که اگر عاشق طرف مقابل شان باشند، دیگر همه مشکلات حل است و می توانند همه استرس ها را تاب بیاورند. اما واقعیت این است که سوخت عشق محدود است و نمی تواند برای همیشه زندگی را حرکت دهد. بالاخره یک روز عشق کاهش پیدا می کند.
عشق شفا می دهد
بعضی ها فکر می کنند که می توانند با داشتن یک رابطه عاشقانه مشکلات روان شناختی خودشان را درمان کنند. بعضی ها هم فکر می کنند که با داشتن این رابطه، مسئولیت پذیرتر می شوند.
اگر عشق بخواهد اتفاق بیفتد، اتفاق خواهد افتد
عشق آموختنی است. عشق یک فعالیت مهم است که توجه و اراده فرد را می خواهد. عشق ماندگار باید پرورش یابد و امکان رشد داشته باشد.
عشق و رابطه عاشقانه مانند رودی است که آدم را با خود می برد
شما عشق را #انتخاب می کنید ، عشق منفعل نیست، یک اتفاق فعالانه است.شما نیاز دارید که درگیرش شوید و گشوده باشید و #متعهد شوید مطمئناً افراد دلبسته شده از همدیگر عصبانی می شوند، با هم دعوا می کنند و همدیگر را آزار می دهند. اما بر خلاف افرادی که یک پیوند عاطفی ناایمن دارند، آنها قادرند دوباره به هم عشق بورزند و درباره احساسات شان به طرز صحیحی صحبت کنند.
مردان و زنان به صورت متفاوتی عاشق می شوند
تصورات قالبی جنسیتی به این باور منجر شده است که موقعی که این هیجان می آید، مرد و زن قطب های متضادی هستند؛ یک مرد واقعی گریه نمی کند؛ زن هرگز در رابطه عاطفی ارضا نمی شود و تصورات دیگری از این قبیل، اما نیاز به دوست داشتن برای همه به صورتی یکسان وجود دارد زنانی که باور دارند همه مردان در واقع تنها تمایل به رابطه جنسی دارند، عمق عاطفی همسرشان را دست کم می گیرند.
عشق واقعی بدون نیاز جنسی است
به گفته جانسون، بسیار اتفاق می افتد که #شهوت و هوس و شیفتگی به جای عشق اشتباه گرفته می شوند. اینها عشق نیستند. و خیلی زود کم رنگ می شوند
عشق واقعی فاقد وابستگی است
افراد دربعضی از فرهنگ ها به این دلیل از دلبستگی های عمیق و ناایمنی های عاطفی احساس شرمندگی می کنند که آموخته اند نیاز به فردی دیگر نشانه ضعف است. این مورد، به ویژه در باره مردان صادق است. یک پیوند عاشقانه ایمن، موجب استقلال زوج می شود.
یا با اولی یا با هیچ کس
یکی از باورهای شایع غلط و احساسی درباره عشق و رابطه عاشقانه این است که اگر من با اولین فردی که عاشقش شده ام ازدواج کنم، خوشبخت می شود، و گرنه بدبختی تمام زندگی ام را می گیرد. اما پختگی، مهارت و توانایی های ارتباطی انسان هاست که تضمین کننده یک رابطه موفق است و این توانایی ها فقط در یک نفر خلاصه نشده اند.
در واقع فانتزی های عاشقانه باورهایی نادرست هستند که بسیاری از ما درباره عشق داریم. این افسانه ها عملاً بی ضرر نیست و مانع انتخاب هوشمندانه ما در موقع ازدواج می شود:
حتماً باید یک رابطه عاشقانه داشت
خیلی از جوان ها، به خصوص دختران، وقتی که از یک سن خاص بالاتر می روند، فکر می کنند باید به هر دری بزنند تا ابتدا یک رابطه عاشقانه داشته باشند و بعد ازدواج کنند. به نظر آن ها حتی یک ازدواج ناموفق که از این رابطه ناشی شده باشد، از ازدواج بدون عشق یا تجرد بهتر است. در اینکه رابطه عاشقانه در یک ازدواج موفق مهم است شکی نیست، اما روابط عاشقانه به تنهایی نمی تواند فرد را در زندگی مشترک به موفقیت و رضایت برساند.
عشق کافی است
« عشق هرگز کافی نیست » خیلی از جوان ها فکر می کنند که اگر عاشق طرف مقابل شان باشند، دیگر همه مشکلات حل است و می توانند همه استرس ها را تاب بیاورند. اما واقعیت این است که سوخت عشق محدود است و نمی تواند برای همیشه زندگی را حرکت دهد. بالاخره یک روز عشق کاهش پیدا می کند.
عشق شفا می دهد
بعضی ها فکر می کنند که می توانند با داشتن یک رابطه عاشقانه مشکلات روان شناختی خودشان را درمان کنند. بعضی ها هم فکر می کنند که با داشتن این رابطه، مسئولیت پذیرتر می شوند.
اگر عشق بخواهد اتفاق بیفتد، اتفاق خواهد افتد
عشق آموختنی است. عشق یک فعالیت مهم است که توجه و اراده فرد را می خواهد. عشق ماندگار باید پرورش یابد و امکان رشد داشته باشد.
عشق و رابطه عاشقانه مانند رودی است که آدم را با خود می برد
شما عشق را #انتخاب می کنید ، عشق منفعل نیست، یک اتفاق فعالانه است.شما نیاز دارید که درگیرش شوید و گشوده باشید و #متعهد شوید مطمئناً افراد دلبسته شده از همدیگر عصبانی می شوند، با هم دعوا می کنند و همدیگر را آزار می دهند. اما بر خلاف افرادی که یک پیوند عاطفی ناایمن دارند، آنها قادرند دوباره به هم عشق بورزند و درباره احساسات شان به طرز صحیحی صحبت کنند.
مردان و زنان به صورت متفاوتی عاشق می شوند
تصورات قالبی جنسیتی به این باور منجر شده است که موقعی که این هیجان می آید، مرد و زن قطب های متضادی هستند؛ یک مرد واقعی گریه نمی کند؛ زن هرگز در رابطه عاطفی ارضا نمی شود و تصورات دیگری از این قبیل، اما نیاز به دوست داشتن برای همه به صورتی یکسان وجود دارد زنانی که باور دارند همه مردان در واقع تنها تمایل به رابطه جنسی دارند، عمق عاطفی همسرشان را دست کم می گیرند.
عشق واقعی بدون نیاز جنسی است
به گفته جانسون، بسیار اتفاق می افتد که #شهوت و هوس و شیفتگی به جای عشق اشتباه گرفته می شوند. اینها عشق نیستند. و خیلی زود کم رنگ می شوند
عشق واقعی فاقد وابستگی است
افراد دربعضی از فرهنگ ها به این دلیل از دلبستگی های عمیق و ناایمنی های عاطفی احساس شرمندگی می کنند که آموخته اند نیاز به فردی دیگر نشانه ضعف است. این مورد، به ویژه در باره مردان صادق است. یک پیوند عاشقانه ایمن، موجب استقلال زوج می شود.
یا با اولی یا با هیچ کس
یکی از باورهای شایع غلط و احساسی درباره عشق و رابطه عاشقانه این است که اگر من با اولین فردی که عاشقش شده ام ازدواج کنم، خوشبخت می شود، و گرنه بدبختی تمام زندگی ام را می گیرد. اما پختگی، مهارت و توانایی های ارتباطی انسان هاست که تضمین کننده یک رابطه موفق است و این توانایی ها فقط در یک نفر خلاصه نشده اند.