تضاد نوجوان با اصول اخلاقی و اعتقادی والدین
افزایش قابلیت فکری نوجوانان نسبت به دوران کودکی قدرت تجزیه و تحلیل منطقی اعمال، و پیشبینی نتایج برخی از باورها را به او میدهد.
نوجوان شروع به محک زدن نظام #اعتقادی که با آن بزرگ شده و تصمیم گیری پیرامون اینکه آیا باید به این اعتقادات پایبند بماند یا نه؟ می کند.
او می پرسد آیا اعتقادات والدین ام درباره ی خدا، اخلاقیات و ارزش ها درست است؟
اینها مسایل دشواری هستند که هر نوجوانی باید با آنها کلنجار برود.
اگر والدین نتوانند این کشمکش فکری نوجوان را بفهمند، اغلب تاثیر منفی می گذارند و سبب دور شدن نوجوان از باورها و اخلاقیاتی می شوند که والدین قبلا به نوجوان آموخته اند.
وقتی نوجوان سوالاتی درباره ی باورهای اساسی والدین می پرسد والدین فهیم از این پرسش ها استقبال می کنند و سعی می کنند صادقانه و غیر آمرانه به آنها پاسخ دهند و نوجوان را تشویق می کنند تا به تحقیق در این عقاید ادامه دهد.
به عبارت دیگر آنها از فرصت گفتگو با نوجوان درباره ی باورهایی که خودشان طی سالهای متمادی داشته اند استقبال می کنند.
اگر والدین نوجوان را به خاطر این پرسشها محکوم کنند شاید او حتی از فکر کردن به این که باورهای والدین می تواند غلط باشد، احساس گناه کند و در نتیجه برای یافتن پاسخ به سراغ افراد دیگری برود که همین پرسش ها را در سر دارند.