علت دوری احساسی زوج‌ها
در نگاه اول به‌نظر می‌رسد که زوج‌های به‌لحاظ احساسی دور از هم، زندگی راحتی دارند. ممکن است والدینی خوب باشند و اگر سرانجام از هم متارکه کنند یا طلاق بگیرند، خانواده و دوستان حیرت‌زده شوند.
اگر به جای زن و شوهر همکار اداری بودند شاید همکارانی خوب با هم می‌شدند. اما عشق کمبود آنهاست. بسیاری از کیفیت‌های منفی مانند جروبحث، بی‌احترامی، عدم حسن‌نیت، که نشان‌دهنده زوجی با عملکرد ضعیف و ناپایدار است، اغلب درباره‌ی زوج‌های به‌لحاظ احساسی دور از هم کاربردی ندارند، اما آن‌ها نیز فاقد کیفیت‌های مستحکم مثبتی هستند که زوج‌های موفق دارند. مثلاً با هم نمی‌خندند، ممکن است خیلی هم مشکل‌دار نباشند، اما آن‌قدر خوشبخت به نظر نمی‌رسند و در بهترین حالت ممکن است آن‌ها را «راحت» تعریف کنیم، اما واژه‌ی «ناراحت» تعریف دقیق‌تری از آنهاست. در موارد حاد هیچ رابطه‌ای میان آن‌ها وجود ندارد.
زوج‌هایی که بسیار به‌لحاظ احساسی از هم دورند به ندرت با هم بحث می‌کنند (این مورد درباره‌ی زوج‌های خوشبخت نیز مصداق می‌یابد) زوج‌های خوشبخت بدون جروبحث در کنار هم بسیار شادند. اما زوج‌های به‌لحاظ احساسی دور از هم که با هم جروبحث نمی‌کنند چندان احساس مثبتی در این‌باره ندارند. این زوج‌ها با هم بحث نمی‌کنند چون هیچ توان یا علاقه‌ای به برقراری ارتباط ندارند. به مرور هریک به‌سوی علایق بیرونی (دوستان، سرگرمی‌ها، فرزندان و کار) روی می‌آورند که احساس سرزندگی بیش‌تر کنند. بدیهی است که در این وضعیت خطر بزرگتری برای ایجاد رابطه‌ای خارج از زندگی زناشویی به‌وجود می‌آید.