آيا شخص در ابتدا و قبل از اينكه وارد رابطه شود، بايد تنهايي خود را بپذيرد؟
بله بايد با احساس تنهايي (loneliness) خود روبرو شوي و آن را بپذيري، آنقدر كه احساس تنهايي به تنها بودن و يگانگي (aloneness) متحول شود.
تنها در اينصورت مي تواني به سوي رابطه اي عميقاً پرمايه حركت كني.
تنها در اينصورت مي تواني به سمت عشق حركت كني.
منظور من از اينكه مي گويم شخص بايد با تنهايي اش مواجه شود، آنقدر كه بتواند يگانه و تنها شود، چيست؟
احساس تنهايي يك وضعيت ذهني منفي است.
تنها بودن و يگانگي، مثبت است.
بدون توجه به آنچه فرهنگ لغت ها مي گويند.
در اين فرهنگ ها احساس تنهايي و تنها بودن، مترادف و هم معني هستند.
اما در زندگي چنين نيست.
احساس تنهايي وضعيتي از ذهن است كه در آن شما بطور پيوسته احساس فقدان ديگري را مي كنيد.
تنها بودن و يگانگي، وضعيتي است كه در آن شما بطور پيوسته از خودتان لذت مي بريد.