اگر در ارتباط با فرد یا افرادی احساس بی کفایتی یا نادیده گرفته شدن از جانب آنها می کنید،شما گرفتار تله مهرطلبیهستید.
و چند نکته:
وقتی فکری با «باید»ها مخدوش میشود، فکر سخت، بیانعطاف و افراطی است.
اندیشه مناسب انعطافپذیر، معتدل و متوازن است. بایدهای مهرطلبها که مقررات درباره رفتار شما یا انتظارات شما از دیگران را دیکته میکند، کنترلکننده است و حالت جبر و زور دارد.
وقتی به جای( باید ) عباراتی بهکار میبرید که میل و ترجیح شما را نشان میدهند بسیار مناسبتر هستند.
به خاطر داشته باشید هیچ (باید)ی وجود ندارد. هرگاه در اندیشه و کلام خود در ارتباط با دیگران از (باید) استفاده کردید گرفتار تله مهرطلبی شده اید.
سعی کنید از کلمه «انتخاب کردن» در اندیشههایخود استفاده نمایید.
بایدهایی که شما عنوان میکنید سخت و بیانعطاف هستند و به نتیجه رساندن آنها هم سخت و غیرممکن است. این کلمات به جای اینکه شما را شادتر بکنند، به شما احساس بی کفایتی میدهند. کاری میکنند که نومید و یا از دست دیگران #عصبانی شوید.
در ادامه، به چند اندیشه سست و اشتباه و راههای پیشنهادی برای اصلاح آنها اشاره می کنم:
اندیشه مخدوش: «من باید همیشه مطابق میل و خواسته دیگران رفتار کنم».
اندیشه اصلاح شده: «هرگاه بخواهم میتوانم خواستهها و نیازهای دیگران را برآورده سازم».
اندیشه مخدوش: «من باید همیشه دیگران را خوشحال کنم و مطابق میل آنها عمل نمایم».
اندیشه اصلاح شده: «میدانم که راضی کردن دیگران در همه مواقع غیرممکن است. اگر بخواهم به یک چیز غیرممکن فکر کنم به احساس بیکفایتی میرسم».
اندیشه مخدوش: «دیگران باید مرا دوست بدارند و قدرم را بدانند زیرا من برایشان کارهای خوب میکنم».
اندیشه اصلاح شده: «امیدوارم دیگران مرا بهخاطر خودم و نه بهخاطر کارهایی که برایشان میکنم، دوست داشته باشند».
اندیشه مخدوش: «دیگران باید همیشه مرا دوست بدارند و تأییدم کنند زیرا من برای خدمت کردن به آنها تلاش میکنم».
اندیشه اصلاح شده: «میدانم که منطقی نیست همه همیشه مرا دوست بدارند و مرا تأیید کنند. من کسانی را که نسبت به من احساس خوبی دارند، دوست دارم. اما من بیش از هر کسی به تأیید و تصدیق خودم نیاز دارم».