چه نوع پدری هستید
هنوز هم پدرهایی هستند كه خیال می‌كنند همسر و فرزندان‌شان باید تابع و مطیع آنها باشند و هرگز كسی روی حرف‌شان حرفی نزند. فرزندان این خانواده‌ها هرگز قدرت اراده و تصمیم‌گیری ندارند و در بسیاری از موقعیت‌ها، با تردید و تزلزل به دیگران اجازه می‌دهند به آنها به چشم قربانی بنگرند و پیش‌بینی روحیه و آینده‌ی این فرزندان كار سختی نیست.
البته در برخی از این خانواده‌ها، مادر سرسختانه و معترضانه در مقابل پدر ایستادگی می‌كند و شاید بتواند تا حدی الگوی رفتاری خوبی برای بچه ها باشد.
اگر شما یكی از این پدرها هستید، از خود به‌طور جدی بپرسید چرا به فرزندانتان اجازه نمی‌دهید با ابراز عقیده و تصمیم‌گیری، به فردی مستقل تبدیل شود؟ واكنش‌های تمردآمیز، طغیان و مقاومت فرزندان هنگام روبه‌رو شدن با زور و محدودیت شدید، اجتناب‌ناپذیر است. پس هر‌چه زودتر به آنها آزادی عمل و حق انتخاب دهید، خود را از درد‌سرهای جبران‌ناپذیر بعدی خلاص كرده‌اید.
گروه بعدی، پدرهایی سازش‌پذیر و كاملاً مطیع هستند كه همیشه مورد سوء‌استفاده‌ی فرزندان‌شان قرار می‌گیرند. «اگر مادر اجازه ندهد، پدر، حتماً اجازه می‌دهد!» مطمئن باشید با این روش در حق فرزندان لطف نكرده‌اید. با هرگز «نه» نگفتن به او، موجب خواهید شد دیر یا زود با تجربه‌هایی تلخ روبه‌رو شود؛ چراكه به‌زودی می‌فهمد همه‌ی مردم در مقابل او، اشك‌هایش یا ترفند‌های دیگری كه برای به دست‌آوردن دل شما به آنها متوسل می‌شد، تسلیم نمی‌شوند. بنابراین اگر چنین پدری هستید، هر‌چه سریع‌تر روش خود را تغییر دهید. به فرزندتان یادآوری كنید قوانین و حدودی در خانواده وجود دارند و به او بفهمانید پدر یا مادر بازیچه‌ی او و خواسته‌هایش نیست.