سرزنش و تنبيه كردن ديگران بيان ظاهري خشم است.
اگر دوست داريم كه خشم مان را كاملا ابراز كنيم، اولين قدم اين است كه بدانيم كسي مسئول خشم ما نيست.
به جاي آن نور آگاهي را بر احساسات و نيازهاي خودمان
مي تابانيم و به جاي قضاوت، سرزنش و تنبيه ديگران به ابراز نياز خود
مي پردازيم تا احتمال تحقق آن افزايش يابد.
چهار قدم براي ابراز خشم عبارت است از:
۱- صبر كردن و نفس كشيدن.
۲- شناسايي قضاوت هاي ذهني.
۳-مرتبط شدن با نيازهاي خود.
۴- ابراز احساسات و نيازهاي متحقق نشده مان.