استقلال یا مسئولیت
دکتر مهدی قاسمی روانپزشک و رواندرمانگر
بزرگسالان و #نوجوانان در مورد تعریف استقلال با یکدیگر توافق ندارند. والدین تاکید دارند که استقلال مستلزم پذیرش و مسئولیت است، در حالی که، نوجوانان استقلال را به عنوان رهایی از احکام والدین تعریف می کنند.
بسیاری از بزرگسالان معتقدند که نوجوانان آلت دست #گروه_همسال هستند، اما شواهد موجود از این اعتقاد حمایت نمی کنند. همرنگی با گروه همسالان در اوایل نوجوانی (۱۲ تا ۱۴ سالگی ) به اوج خود می رسد، ولی پس از آن کاهش پیدا می کند.
نوجوانان والدین خود را نسبت به خواهران و برادران کوچکتر، کمتر آرمانگرایانه و بیشتر واقع گرایانه تصور می کنند. اکنون والدین، آن گونه که در کودکی نمادهای قدرت کامل و دانای مطلق تصور می شدند، به نظر نمی رسند.
نوجوانان می توانند عیب و نقص های والدین خویش را با وضوح قابل توجهی، مشاهده کنند و به خصوص برای جلب توجه آنها چندان سنجیده عمل نمی کنند.
استقلال باید به تناسب مسئولیت گسترش پیدا کند. وقتی نوجوانان در تصمیم گیری های خود #آزادی بیشتری داشته باشند، باید تاثیر این تصمیم ها را نیز بر خود و دیگران تجربه کنند.
#مسئولیت های انتخاب نوجوان را به خودش واگذار کنید و در عین حال #رابطه خود را با او خفظ کنید، چنین مسیله ای، در صورتی رخ خواهد داد که شما #کنترل شدید بر نوجوان را رها و در عوض، رابطه ی خود را با او مستحکم تر کنید.