نگرانی از اینترنت و فضای مجازی
فضای مجازی پدیده‌ای تازه در خانه های ما به‌شمار می‌‌آید. بسیاری از والدین نگران این موضوع هستند، والدینی که هرگز به فرزندانشان اجازه نمی‌‌دهند که فیلم‌های مخصوص سیزده سال به بالا را تماشا بکنند، از مشاهده اطلاعاتی که در دسترس کاربران فضای مجازی و وب سایت‌ها قرار می‌‌گیرد، شوکه خواهند شد.
آن‌گاه که پای کامپیوتر و گوشی های هوشمند به میان می‌‌آید، بسیاری از کودکان (برخلاف والدین)به خوبی می‌‌دانند چگونه با آن کار بکنند!
چند نکته مهم
بر روی کامپیوتر خود فیلترهای محدود کننده قرار دهید تا دسترسی به برخی سایت‌ها امکان‌پذیر نباشد. (اگر فرزندتان به تنهایی پای کامپیوتر می‌‌نشیند و نظارتی بر او نیست، این کار را حتما انجام دهید.)
کامپیوتر را در اتاقی که اعضای خانواده حضور دارند، قرار دهید. کودکانی که در اتاق خود کامپیوتر دارند از نظارت کافی والدین برخوردار نمی‌‌شوند.
وقت بگذارید و با تکنولوژی های جدید آشنا شوید. هرچه بیشتر درباره اینترنت بدانید، برای فرزندان خود انتخاب‌های بهتری پیدا خواهید کرد.
هرگز اجازه ندهید فرزندانتان با غریبه‌ها صحبت کنند. هرگز اجازه ندهید نام و نشانی خود (یا شماره کارت اعتباری شما) را به کسی در اینترنت بدهند.
چه باید کرد؟
درباره اینترنت قوانین روشن و واضحی داشته باشید. این قوانین را اعمال کنید و هرگز در نظارت بر کودک خود اهمال نورزید:
جستجو در اینترنت برای کسب اطلاعات درسی مفید است، اما اجازه نمی‌‌دهم در سایت‌های مختلف جستجو کنی
«استفاده از اتاق گفت‌وگو مجاز نیست. برای کودکانی در سنین تو استفاده از چنین فضاهایی در اینترنت می‌‌تواند خطرآفرین باشد. بعضی از آدم‌ها به منظور سودجویی با کودکان گفت‌وگو می‌‌کنند.»
«درباره خطرات اینترنت به او آموزش دهید:
«بعضی از آدم‌ها درپی گفت‌وگو در اینترنت، از فردی که با او صحبت کرده‌اند، آسیب دیده‌اند.»
او را به استفاده صحیح از اینترنت تشویق کنید. «از اینترنت فقط برای انجام کارهای مربوط به مدرسه‌ات استفاده کردی. عالی است که می‌‌توانم به تو اطمینان کنم. تو آن‌قدر باهوش هستی که از مخاطرات غیرضروری می‌‌پرهیزی.»
آنچه نباید به بچه ها بگوییم
«نمی‌‌خواهم از اینترنت استفاده کنی.»
لازم است فرزندتان در طی رشد با کامپیوتر،اینترنت و فضای مجازی آشنا گردد. از خطرات آن او را مطلع سازید و در صورت لزوم بر او نظارت داشته باشید.
«عزیزم از اتاقت بیا بیرون. ساعت‌هاست که پشت کامپیوتر نشسته‌ای.»
چنان‌چه او بدون نظارت شما پشت کامپیوتر بنشیند مانند آن است که به افراد سودجو اجازه داده‌اید وارد اتاق خوابش شوند.
«دو ساعت برای جستجو در اینترنت کافی نیست؟» در نظارت بر کودک بیش از حد سهل‌انگارید. حتی اگر فرزندتان سایت‌های غیراخلاقی را کشف نکرده باشد. کامپیوتر باعث از دست رفتن وقت او خواهد شد.