خودشکوفایی و مادری
کودکان تمایلی ذاتی برای رشد به سمت خودشکوفایی دارند، فقط کافی است در بسیاری موارد پدر و مادر خودشان از مسیر رشد او کنار بکشند.
یک (خودِواقعی) وجود دارد که رشد آن با واکنش به مادر و سایر شخصیت های محیط می تواند تسهیل شود یا به تاخیر افتد.
مادر باید اجازه دهد تا کودک (خودِ واقعی) اش را در ارتباط با او به نمایش بگذارد و گسترش دهد. در نقطه مقابل آن،مادر انتقادگر است که با انتقادها و سرزنش هایِ متوالی مانع از گسترش (خودِ واقعی) می شود. این امر ممکن است باعث شود، کودک به سمت یک (خودِ کاذب) که در خدمت تطبیق با نیازها و آرزوهای مادر است حرکت کند.