اجازه دهید همسرتان روی شما تأثیر بگذارد
در یک مطالعه دراز مدت ۱۳۰ زوج تازه ازدواج کرده که نزدیک به ۱۰ سال طول کشیده است، متوجه شده‌اند که حتی در ماههای اول زندگی زناشویی، مردانی که اجازه می‌دهند همسرشان روی آنها تأثیرگذار باشد، نسبت به مردانی که در مقابل نفوذ همسرشان مقاومت می‌کند زندگی‌های زناشویی شادتری دارند و احتمال طلاق در مورد آنها به مراتب پائین‌تر است. از لحاظ آماری، وقتی مرد تمایل ندارد قدرت را با همسرش تقسیم کند، ۸۱ درصد این احتمال وجود دارد که این کار رابطه زناشویی‌شان را تخریب کند.
بدیهی است که ساختن یا تخریب یک زندگی زناشویی مستلزم حضور و همکاری دو نفر است، بنابراین منظور ما فقط آقایان نیستند. مقصود این نیست که مردها را شماتت کنیم، آنها را مورد انتقاد قرار دهم یا به آنها توهین کنیم. قطعاً برای زن‌ها نیز ضروری و مهم است که با احترام و تحسین با همسرشان برخورد کنند. اما داده‌های تحقیقات نشان می‌دهد که اکثریت عمده خانم‌ها، حتی در زندگی‌های زناشویی متزلزل، (پیشاپیش) این کار را انجام می‌دهند. البته این بدان معنا نیست که آنها عصبانی نمی‌شوند و هرگز به شوهرشان توهین نمی‌کنند یا هرگز آنها را تحقیر نمی‌کنند. منظور فقط این است که آنها با لحاظ کردن نظرات و احساسات همسرشان اجازه می‌دهند شوهرشان روی تصمیم‌گیری‌های آنها نفوذ داشته باشد. امّا مردها معمولاً این لطف خانم‌ها را بی‌پاسخ می‌گذارند.
پذیرفتن نفوذ همسر به معنی این نیست که هرگز نمی‌توانید عواطف منفی نسبت به همسرتان ابراز کنید. زندگی زناشویی می‌تواند با وجود ابراز خشم، گله و شکایت، و حتی انتقاد دوام بیاورد. اینکه سعی کنید احساسات منفی‌تان را در حضور همسرتان سرکوب کنید برای رابطه زناشویی شما یا فشار خون‌تان خوب نیست. مشکل موقعی پیش می‌آید که کوچکترین ابراز نارضایتی از سمت زن با سِیلی از انتقادات از طرف همسرش روبرو شود و به جای اینکه قدری عصبانیت او را کاهش دهد یا حداقل هم سطح عصبانیت او باشد (داد زدن، اعتراض کردن، و غیره)، فراتر از آن برود.
همسران مردانی که نفوذ زنان‌شان را می‌پذیرند کمتر احتمال دارد وقتی موضوعی اختلافی را مطرح می‌کنند با شوهرانشان تند برخورد کنند. این حالت شانس بقای زندگی زناشویی آنها را افزایش می‌دهد.
همه مردانی که هنوز در مورد لزوم پذیرش تاثیر همسرشان متقاعد نشده‌اند، باید نکات مثبت فراوان این کار را در نظر بگیرند. مطالعات نشان داده است که در زندگی‌های زناشویی که در آن مرد در برابر تقسیم کردن قدرت مقاومت نشان می‌دهد نسبت به روابط زناشویی که در آن مرد از خود مقاومت نشان نمی‌دهد چهار برابر احتمال این که زندگی زناشویی به طلاق منجر شود یا اینکه ناشاد ادامه پیدا کند بیشتر خواهد بود. . این مسئله تا حدود زیادی به این دلیل است که در این صورت کمتر احتمال دارد که زن وقتی ناراحت است شروع ناملایم داشته باشد. از آنجایی که او عصبانی و کلافه نیست و تحقیر نشده است، گرایش دارد بدون اینکه انتقادی عمل کند یا بخواهد توهین یا تحقیر کند، مشکلی را مطرح کند.
دلیل دیگری که این زندگی‌های زناشویی خوب عمل می‌کنند این است که پایه و اساس محکمی برای مصالحه و سازش وجود دارد. به هر حال، هر چه بهتر قادر باشید به حرف‌های همسرتان گوش دهید و نظرات او را با احترام در نظر بگیرید، این احتمال بیشتر است که قادر باشید به یک راه حل دست پیدا کنید یا به گونه‌ای به مشکل رسیدگی کنید که هر دو طرف را راضی کند. اگر گوش شما به شنیدن نیازها، نظرات و ارزش‌های همسرتان بسته باشد، سازش و مصالحه هیچ جایگاهی ندارد.