الکسی تایمیا (ناگویی هیجانی)

وصیف یک‌اختلال:الکسی تایمیا « ناگویی‌هیجانی»

ناگویی هیجانی به ناتوانی در خود تنظیمی هیجانی و پردازش اطلاعات شناختی، اطلاعات هیجانی و تنظیم هیجانات اشاره دارد. ویژگی اصلی ناگویی هیجانی عبارت است از: ناتوانی در بازشناسی وتوصیف کلامی هیجانات شخصی، فقر شدید تفکر نمادین که آشکارسازی بازخوردها، احساس، تمایل و سائقها را محدود میسازد، ناتوانی در بکارگیری احساسات به عنوان علائم مشکلات هیجانی، تفکر انتزاعی در مورد واقعیتهای کم اهمیت بیرونی،کاهش یادآوری رؤیاها، دشواری در تمایز بین حالات هیجانی وحسهای بدنی، قیافه خشک و رسمی، فقدان جلوه عاطفی چهره و ظرفیت محدود برای همدلی و خودآگاهی .
ناگویی هیجانی سازهای چندوجهی متشکل از دشواری در شناسایی احساسات، تمایز بین احساسات و حسهای بدنی مربوط به برانگیختی هیجانی، دشواری در توصیف احساسات، تجسم محدود، سبک شناختی عینی، عملگرا و واقعیت مدار یا تفکر عینی است (برور، کوک و برد، 2016). افراد مبتلا به الکسی تایمیا، حس های بدنی بهنجار را بزرگ میکنند، نشانه های بدنی انگیختگی هیجانی را بد تفسیر میکنند و درماندگی هیجانی را از طریق شکایت های بدنی نشان میدهند (دیتلا و کاستلی، 2016).
تعامل و گرایش کودک به دیگران، از گرایش به کسی که از او مراقبت میکند آغاز میشود و فرایند رشد دامنه این تمایل را به دیگران گسترش میدهد. با توجه به نقش و اهمیت هیجان در درک احساسات خود و دیگران، نقش رابطه کودک با والدینش در شکلگیری و شناخت هیجانات در سالهای اولیه زندگی برجسته میشود.
به طور معمول، کودک از ارتباط اولیه با مراقب خود میآموزد که چگونه عواطف مثبت و منفی خود را ابراز کند و قادر به درک عواطف طرف مقابل خود نیز باشد وآنچه که کودک از ارتباط اولیه خود با مادر یاد میگیرد به دوران بزرگسالی تعمیم مییابد.
از دیدگاه روان پویشی، وقتی افراد الکسی تایمیک در معرض یک رویداد استرس زا قرار میگیرند، به دلیل ناتوانی در پردازش شناختی و تنظیم و مدیریت احساسات خود دچار آشفتگی هیجانی میشوند. این افراد در چنین شرایطی از مکانیسمهای دفاعی برای محافظت از ایگو که در برابر تجارب و رویدادهای استرس زا دچار اضطراب و تهدید شده است، استفاده میکنند که بخشی از این مکانیسمهای دفاعی میتواند به صورت ناگویی هیجانی نمایان شود (پریس، بسرا، الن، روبینسون و داندی، 2017). در همین راستا، برخی از مطالعات به بررسی رابطه ناگویی هیجانی با عواطف دردناک پرداخته اند و نشان داده اند که علائم افسردگی و اضطراب در این افراد نسبت به سایر افراد بیشتر است (پریس و همکاران، 2020). یافته این مطالعات نشان داده است که افراد مبتلا به الکسی تایمیا توانایی محدود در سازگاری با شرایط استرسزا دارند که این ممکن است به تجربه میزان بالایی از پریشانی روانی و علائم اضطرابی و استرس در آنها بینجامد و این افراد در تلاش برای کاهش بار استرس تجربه شده به ناگویی هیجانی به عنوان یک مکانیسم دفاعی روی میآورند که این خود در دراز مدت میتواند تبدیل به یک الگوی شخصیتی باثبات گردد.

نظرات کاربران
 
 
   
دکتر مهدی قاسمی

دکتر مهدی قاسمی

دکتر مهدی قاسمی روانپزشک و رواندرمانگر تحلیلی