کنترل خشم

 

مدیریت خشم
احساس خشم و عصبانيت گرچه امري کاملا طبيعي و نشانه اي از سلامت روح و روان است؛ ولي چنانچه از کنترل خارج شود، تبعات جبران ناپذيري در بر دارد.
افراد زيادي به دليل ناتواني و يا کوتاهي در کنترل خشم، خود و ديگران را درگير مصيبت و گرفتاري مي کنند.

به واقع، برخي افراد به طور ژنتيکي آرام و به اصطلاح خونسرد هستند، برخي در نقطه مقابل قرار دارند و کوچکترين تحريکي سبب بروز خشم در اين افراد مي شود. عکس العمل هاي ناشي از خشم که اغلب آني هستند، سبب بروز گرفتاري هاي جبران ناپذيري مي شوند.

خودشناسي
اولين گام براي مديريت خشم، خودشناسي و آگاهي از رفتار و گفتار به هنگام عصبانيت است. در درجه نخست، بايد بدانيم هنگامي که عصباني مي شويم چه مي کنيم؛ تندگويي، فحاشي، کتک کاري، شکستن اشياي پيرامون و خودزني از مهمترين واکنش هاي افراد عصباني است. معمولا اولين مرحله عصبانيت، افزايش ضربان قلب و دماي بدن و احساس تنگي نفس است. بنابراين به محض احساس اين علايم، آگاه باشيد و به ياد داشته باشيد که بايد و تصميم داريد خود را کنترل کنيد.
همه افراد عصباني مي شوند؛ ولي بايد بدانيد که کنترل آن يک مهارت است و آنچه شما را فردي ارزشمند، قابل اعتماد و متين در نزد سايرين جلوه مي دهد، نحوه کنترل خشم است. بهتر است به محض عصبانيت و قبل از اقدام، چند نفس عميق بکشيد، تا شماره ۱۰ بشماريد و يک ليوان آب بنوشيد. هيدراته شدن بدن به تعادل هورموني کمک مي کند..

-زماني که آرام هستيد، به واکنش هايتان در زمان خشم فکر کنيد
آرامش، فرصت مناسب براي بررسي رفتارهاي گذشته و تصميم در مورد رفتار در آينده است. در اين حالت به تمام رفتار و گفتارتان در زمان خشم و دستاوردهاي احتمالي عصبانيت فکر کنيد و آنها را مورد سنجش قرار دهيد. از طرفي به رفتارهاي جايگزين فکر کنيد که مي توانست نتايج بهتري داشته باشد. تکرار اين موارد مي تواند در زماان عصبانيت براي کنترل خشم به شما کمک کند.

دکتر مهدی قاسمی

نویسنده: دکتر مهدی قاسمی

روانپزشک و رواندرمانگر

مشاهده سایر مطالب دکتر مهدی قاسمی
نظرات کاربران
 
 
   
دکتر مهدی قاسمی

دکتر مهدی قاسمی

دکتر مهدی قاسمی روانپزشک و رواندرمانگر تحلیلی